Mektup Arkadaşı

Nostalji

Mektup Arkadaşı #1

Hola, sevgili okur,

Vizeleri başından savmış bir kız olarak yazıyorum bu satırları.

Mektup arkadaşım benden çok uzun zamandır bir mektup bekliyor.

Mektubunu çok uzun zaman önce yazmış olmama rağmen hala gönderemedim.

Ama söz, pazartesi göndereceğim.

Sen bu işe nasıl bakarsın bilmem ama arkadaşlarımdan biri eskaza mektup arkadaşım olduğunu duyarsa aramızda şu diyalog kesin geçiyor;

Mektup arkadaşın mı var yani?

- Evet

Neden ki? Anlamadım! (anladım ama başka bir yerimden diyor yani)

-Çünkü o sayfaları elinde tutmak paha biçilemez bir şey.

Nasıl, e-posta gönder işte. Ne uğraşıyorsun? 

-Uğraşmayı seviyorum. 

Tanımadığın biri için mi?

-Yahu, tanıyorum onu. On kişiyi koysunlar karşıma bul bakalım, hangisi senin mektup arkadaşın desinler, tanırım.

Yok artık! 

Nasıl güvendin ki?

 Ya sapık çıksaydı?

 Adresini vermişsin bir de!

Bu olumsuz sorular alıyor başını gidiyor. Bende o yüzden boşverdim artık. Ne düşünürlerse düşünsünler. Ben mutluyum halimden. Mektup beklemek kadar tatlı bir şey olamaz bir insanın hayatında. Bazen kokulu, bazen desenli kağıtlardan arkadaşını okumak, gülüşünü görmek satırlarda, kahkahasını hayal etmek, maddiyat kokmayan hediyeler almak...

Bunlar sadece mektup arkadaşlarına özel şeylerdir.

Hatta mektuplaşan insanlar da kendi içlerinde ikiye ayrılır.

Sadece ikinci grup tadını duyumsayabilir mektupların. 

Olumsuz yorumların aksine güzel şeyler duyduğum da oluyor. Bazı arkadaşlarım,

'Mektup arkadaşı nasıl bulunur?'

'Mektup nasıl hazırlanır?'

'Zarfa başka neler konulur?'

'Mektup nasıl gönderilir?'

gibi sorular soruyorlar bana. Bu soruların cevabını bloguma da yazmaya karar verdim.

Senin de aklında mektup arkadaşlığıyla ilgili sorular olabilir diye düşünerek sevgili okur, yukarıya 'Nostalji' butonunu ekliyorum. 

Sevgiyle,

Elif.