Bir Düşüş Hikayesi

Üfürülmüş Pirinç Mi Yedirdiler?

N'aptılar Bize?

Çok garip şeyler oluyor şu aralar, canım okur...

Ailemin üzerinde bir lanet var herhalde.

Göz mü desem? Nazar mı desem?

Biri bize büyü bile yapmış olabilir. Düşme büyüsü.

Şaka değil. 

Her şey bir cuma sabahı düşüp parmağını çatlatan kuzenimin komik hikayesiyle başladı...

Dinlerken güldüm, eğlendim ama ne bileyim iki güne benim de başıma geleceğini. 

Yanarım yanarım düşerken kendimi yakışıklı bir David'in kollarına atamadığıma yanarım. 

Çok güzel düştüm. Merdivenlerden yuvarlanıp, trafikteki arabaların içine atlayarak rezil olacak kadar güzel düştüm hem de. Pek yakışıklı olmayan bütün David'leri etrafıma toplayışımı ve düşüşümden sonra ki bir hafta boyunca ayağımın üzerine basamayışımı nasıl anlatayım sana! Şuan bile için için sızlıyor, inan. Bence kırıldı ama doktorlar bir şey yok diyor! On yıl tıp okuyan ben olmadığım için de sesimi çıkaramıyorum. Adaletsiz dünya...

 Hayatım boyunca böyle büyük rezil olmamıştım. 

Bu rezillik bana bir ömür yeter.

Evde anlatıyorum tabi, bir gülmeler bir kahkahalar.

"Gülmeyin bak, ben de gülmüştüm. Sonra çok ağlarsınız." dedim dinlemediler. 

Ee, sonra ne oldu? Önce ablam merdivenlerden yuvarlandı, sonra babam düştü.

Sıra kime geçti merakla bekliyoruz...

Şaka maka bu kadarı da biraz fazla, bu işte bir iş var!

Büyü mü, nazar mı, göz mü bilemem?

Ama herhangi birini aklının ucundan dahi geçirenin poposu kalabalıkların içinde kaşınsın da utancından kaşıyamasın, e mi? 

Ananem fenalaştı. İki yıldır hastaneye gitmediği için beklediğimiz bir durumdu aslında. Normalde yılda beş altı kez gittiğimiz olurdu çünkü. Doktor yine damarlarından birinin tıkanmaya başladığını söyledi. Bir kaç gün önce de anjiyo oldu, şimdi durumu iyi.

Geçtiğimiz salı Tegv' de ilk günümdü.

Çocuklarım ikinci sınıf öğrencisi.

Öyle güzeller ki hangi kelimeler onları anlatmaya yeter bilemiyorum...

Salı günleri şu yoğun tempoda ilaç gibi gelecek bana, şimdiden belli oldu ♥

Güzel günler geliyor canım okur...

Zor zamanlardan geçiyor da olsak, hayatın akışına ayak uydurmayı başaramasak da her sabah yeniden deneme fırsatı sunalan kişiler arasındaydınız.

Endişelenme, tüm kötü zamanlar geçecek, güzel günler göreceğiz ♥ 

Sonbahar geldi hatta, kış da yolda!

Yeni başlangıçların habercisi sarı yapraklar uçuşacak etrafımızda, meleklerin ulaştırdığı bembeyaz kar taneleri kuşatacak her yeri.

Bitki çayları, kahveler,sahlepler ısıtacak içimizi.

Kazaklar, eldivenler, polarlar...

Şu satırları yazarken bile yerimde zıplayasım geliyor sevinçten :))

Yaz uzun bir süre gelmese de olur bence.

Şimdilik benden bu kadar. 

Sen de iyisindir umarım. Mutlu ve umutlusundur. 

Her şeye rağmen hayat güzel, yaşamaya değer çünkü...

- Sevgiler -

♥