Ruhuma Dokun

03.10.2017

Ruhuna Nasıl Dokunacağını Bilen İnsanı Bul

Hola sevgili blogger dostlarım,

 Teşekkür etmek istiyorum hepinize. Yüz kişiyi geçmişiz. ♥ Çok mutlu oldum çünkü okumanızı umut etsem de okunacağını hiç düşünmemiştim blogumun. Özellikle başladığım zamanlarda desteğini esirgemeyen Deeptone, çok kocaman öpücüklerimi ve sevgilerimi yolluyorum sana. Arayı çok açmak istemiyorum ama şu sıralar mükemmel bir koşuşturma içerisinde geçiyor zamanlarım. Mesela dün sabah yedide çıktım evden. Gece on bir sularında ancak eve dönebildim. Önce Beylikdüzü'ne kendi okuluma, ardından formasyon alabilmek için Kadiköy'e derse gittim. Abartmıyorum tam sekiz saatim yolda geçti. Günübirlik yurt dışına bile derse gidebilirim o saatte ama İstanbul'un bir ucundan bir ucuna sürünüp duruyorum işte. ☻  Bazı maddelerini ufaktan uygulamaya geçtiğim 20'den önce 20 listesi, iki üniversitenin de uygulama stajı istemesine bir de bitirme projesi dahil olunca inanılmaz zor bir yıl beni bekliyormuş gibi geliyor. Evde çok az zaman geçirebildiğim için de kedim bana küstü, en çok canımı sıkan durum da bu sanırım. Hepsini ayrı ayrı ele alacağım yazılar yazacağım ama şimdilik birazcık beklemeleri gerekecek. Bugün kısacık bahsetmek istediğim başka bir konu var. 

İnsanın ruhu vücudunun en bitkin parçası diyenlere katılıyorum tüm kalbimle. Çünkü bedenlerimiz için öyle olsa da ruhumuzun esas yurdu burası değil... Dünya değil. Bence bu yüzden etrafımızda gördüğümüz insanların çoğu yorgun, bitkin, bıkmış, vazgeçmiş. Yakın bir zamana kadar ben de onlardan biriydim. Şimdi dönüp baktığımda fark ediyorum ki bunun çok büyük iki nedeni var. Birincisi sürekli negatif düşünmek. Benim bir şeyler yapmak istememekte ki en büyük bahanem şuydu;

'Zaten iyi hissetmiyorum.'

Evet iyi hissetmediğimiz zamanlar tabi ki olacak. Ama şunu unutmamak gerekiyor. Felaketler bir tek bizim başımıza gelmiyor. Ailevi problemleri olan, sevdiklerini kaybeden, hasta olan... Bir tek bizler değiliz. Üstelik çoğu zaman bizden bir adım daha kötü durumda olan insanlar da var. Bu söylediklerim size hiç bir şey ifade etmiyor olabilir. Çünkü insanlar anlattığında bana da pek bir şey ifade etmiyordu... Sadece olumlu düşünmeye çalışmanın beni asla iyi anlamda etkileyebileceğine inanmazdım. Şimdi gün içinde sürekli kendime olumlu telkinler vermeye çalışıyorum. Bazı günler on yedi saatim dışarıda geçiyor. Durağan bir şekilde de değil üstelik, oldukça uzak mesafeleri kat ederek. Tahmin edersiniz ki irili ufaklı saçma sapan şeyler geliyor başıma. Her seferinde iyi düşünmeye yönlendiriyorum kendimi. Bazen hiç enerjim kalmıyor. Kalkıyorum ve içinde en mutlu hissettiğim kıyafetleri giyiyorum. Eskiden hep rahat olmaya odaklanırdım. Rahatlamak zorundayım diye düşünürdüm. Artık öyle değilim. Artık rahat olmasam, yorulsam hatta bitik duruma gelsem bile önemli değilmiş gibi geliyor gözüme. Rahat değil, mutlu olmaya odaklanıyorum çünkü.

Bir de insanlara asla kötü şeyler anlatmamaya çok özen gösteriyorum. İnsanlar sizin mutsuzluğunuzun haklılığını onaylayınca daha fazla kafaya takabiliyorsunuz bu konuyu...  

İkinci en önemli konuysa hedef belirlemek. Ne olursa olsun!

Ama belirlediğiniz hedefi ya da hayali gerçekleştirmek için adım atmadan, türk kültüründe çokça yeri olan 'armut piş ağzıma düş' metodunu uygulamaya kalkarsanız hiç bir yere varamazsınız. Sizi daha çok mutlu edecek şeyi bulmalısınız önce. Daha çok para kazanmak, daha çok okumak, daha çok gezmek, daha çok çalışmak, daha çok çocuk doğurmak, daha çok risk almak...

Ne yapmak istiyorsunuz, hangisi sizi daha mutlu eder?

Dün sınıftan içeri parlak sarı saçları ve kırmızı yanaklarıyla çok tatlı bir gelişim hocası girdi. Etrafında sürekli olarak parlayan bir ışık demeti vardı. Kapıdan içeriye adımını atar atmaz içimizde bir yerlerde küçük de olsa bir şeyleri değiştirebileceğinin sinyallerini vermişti... Çıkmadan önce tahtaya büyük harflerle; 

"Bir şey yapıyorsanız, en iyisini yapın." yazdı.

Henüz hedefimi tam olarak tayin edememiş ve ne yapacağımı karar verememiş olsam da artık nasıl yapacağımı biliyorum. Amfinin geri kalanını bilemiyorum ama bu tatlı kadın benim ruhuma dokunmayı başardı. 

 Bu yazı biraz olsun size umut verebilirse ne mutlu bana.

Ruhunuza nasıl dokunacağını bilen insanların karşınıza çıkması dileğiyle,

Elif ♥